Diğer Yerel Videolar
Ayı Dansı
Ayı Dansı, çoğunlukla Moldova bölgesinde uygulanan eski bir Romanya Yeni Yıl geleneğidir. Bu gelenek, UNESCO Somut Olmayan Kültürel Dünya Mirası Listesi’ne kaydedilmek üzere bekleme listesinde yer almaktadır; bu da Romanya için bu önemli geleneğin tanınması anlamına gelecektir.
Ayı dansı eski bir gelenektir. Dansın kökeni, ayıların kutsal hayvanlar olduğuna güçlü bir şekilde inanan Hint-Avrupalı bir halkın geleneğinden gelmektedir. Ayı ile dans etme geleneği daha doğrusu Hindistan’dan bu bölgeye göç eden Roman halkından gelmektedir. Eskiden insanların kapılarına bir ayı yavrusuyla giderlerdi. Romanlar, çeşitli sağlık sorunlarından muzdarip insanların ağrılarını iyileştirmek için ayıyı sırtlarında gezdirirlermiş. Ayılar yaşlandığında, para karşılığında insanların bahçelerinde dans etmeleri için eğitilirlerdi. Zamanla bu adet bir Yeni Yıl geleneği haline geldi. “Ayıyla birlikte giden” Yeni Yıl grupları gürültülüdür. Birçok insan bu gruplara katılır. Maskeli ayılar bu çetelerdeki en yaygın karakterler arasındadır. Ülkenin hiçbir yerinde yılbaşı ritüellerinden eksik olmazlar.
Yeni yılda ayı kılığına giren insanlar gerçek ayı kürkü, kırmızı püsküller ya da koyun postu, çirkin bir maske ve kemerlerinden sarkan büyük çanlar giyerler. Bu dansı yapmalarının nedeni, davulların ritmiyle düzensiz bir şekilde dans ederek ve ani hareketler yaparak kötü ruhları korkutmaktır. Çeteler genellikle 31 Aralık akşamından başlayıp ertesi gün 1 Ocak’a kadar devam edecek şekilde yola çıkarlar.
Călușari
Calusarilor oyunu en eski ve en ilginç Romen oyunlarından biridir. Komünist dönemden bazı uzmanlar bu oyunun kökenini Daçyalı atalarımıza kadar dayandırmaktadır.
Geleneksel olarak, dans Pentekost’tan önceki hafta gerçekleşir ve iyileştirici bir amacı vardır. Kutsal Ruh’un İnişi Pentekost’ta kutlanır, ancak Romenler bu bayramı sırasıyla büyülü anlamlarla ilişkilendirmişlerdir, geçmişte Pentekost’ta gül festivali Rozalia kutlanırdı.
Colind barbatesc
Noel ilahisi ve ilahi söyleme geleneği, Romanya halkının manevi hazinesinin sembolik ve temsili unsurlarından biridir ve tarihi boyunca manevi birlik, dil ve ulus duygusunun geliştirilmesine katkıda bulunmuştur.
Kış tatili döngüsü geleneklerinin ulusal repertuarı, zaman içinde farklı kökenlerden gelen sanatsal yaratımları bir araya getirir. Kış tatillerinde, Hıristiyan Kilisesi’nin bayramları olan Noel, Yeni Yıl ve Epifani ile ilgili etkinlikler düzenlenir ve bunlar arasında ilahiler, çiftçi selamlaması, yıldız şarkıları, halk tiyatrosu, Sorcova selamlaması, kukla tiyatrosu, maskeli danslar vb. yer alır.
Dönemde olduğu gibi, Noel arifesinde başlayan ilahiler Epifani Günü’ne kadar devam eder. Bu geleneğe katılanlar çocuklar, erkekler, belli bir yaşa kadar erkekler (nadiren kadınlar), küçük gruplar halinde ve bazen küçük müzik aletleri eşliğinde organize olurlar.
Doina
Doina, lirik türe ait olan ve yazarın doğa ve zamanla ve kendisiyle ilgili olarak yaşamın belirli sorunlarına ilişkin düşüncelerini, duygularını ve inançlarını ifade ettiği popüler bir edebiyat türüdür.
Doina, vokal veya enstrümantal olabilen lirik bir yaratımdır.
Yazar doina aracılığıyla özlem, sevgi, hüzün, nefret, yabancılaşma veya isyan duygularını doğrudan ifade eder.
Doinalar lirik yaratımlardır ve dizelerinde bulunan temalar şunlardır: özlem, doğa sevgisi, acıların dindirilmesi için Tanrı’ya dua, melankoli vb. Başka bir deyişle, hüzün, iç yangını, melankoli ve özlem doine aracılığıyla söylenmiştir.
Bakire ve Calusarii
Romanya delikanlı dansı, somut olmayan miras için bir değeri temsil etmektedir. Calus, Doina, Horezu çömlekleri ve Romanya ve Moldova Cumhuriyeti’ndeki erkeklerin şarkı söyleme geleneğinden sonra “Delikanlı Dansı” da UNESCO mirasına girmiştir.
Feciorescu değerli ama aynı zamanda özel bir danstır. Her şeyden önce çeşitliliği, sonra da mesajı: bu bir başlangıç oyunudur; Maramures ve Oas’ta köy korosunda ya da sizin deyiminizle mantarlıkta başladığında, erkekler toplanır ve Feciorescul oynamaya başlarlar. Parasını ödedikleri müzisyenleri getirirler ve kızlar da toplandığında çalmaya başlarlar. Normalde, erkekler ve kızlar arasında belli bir sempati vardır ve çift olarak oynamaya başlarlar. Bu oyunun pek çok çeşidi var. Romanya, “Delikanlı Dansı “nın bir miras unsuru olarak onaylandığı “Ticus’un Delikanlıları” ile UNESCO oturumunda hazır bulunmuştur. UNESCO tarafından “Delikanlı Dansı” olarak adlandırılmıştır.
Horezu seramikleri
Horezu, Romanya’nın Valcea ilçesinin kuzeyinde yer alan bir kasabadır ve geleneksel çömlekçilik teknikleri söz konusu olduğunda Romanya’nın en ilginç yerlerinden biri olarak kabul edilir.
Horezu çömlekçiliği bölgedeki en değerli el sanatıdır. Horezu çömlekçilik teknikleri 2015 yılında UNESCO maddi olmayan miras listesine girmiştir. Günümüzde zanaatkârlar eski zamanlardaki aynı teknikleri ve malzemeleri kullanmaktadır.
Romanya’da çömlekçinin çok özel bir rolü vardır çünkü Tanrı tarafından gönderildiği ve kile hayat verdiği kabul edilir. Geleneksel bir süreç izleyerek çömlek yapımında kadın ve erkeklerin rolleri vardır. Kil, Horezu yakınlarında bir yer olan Ulmet tepesinden alınır. Kilin özel özelliklere sahip olduğu düşünülmektedir. Seramik objeleri süsleyecek renkleri hazırlamak için çömlekçiler Harghita bölgesinden kaolin getirmektedir. Renkler, özel tariflere dayalı olarak yerel malzemeler kullanılarak hazırlanmaktadır.
Marzipan
Martisor geleneği 2017 yılında UNESCO’nun somut olmayan miras listesine dahil edildi. Martisorul bugüne kadar baharın müjdecisinden doğanın baharda, 1 Mart’ta yeniden doğuşunun sembolüne kadar çeşitli anlamlar kazanmıştır. Martisor, beyaz ve kırmızı bir ipe bağlı bir nesnedir ve genellikle 1 Mart’ta kız çocuklarına verilir. Mart ayı boyunca takarlar.
Bu iki rengin farklı anlamlar içeren kökenleri vardır. Bunlardan biri, kırmızının kadının canlılığını, beyazın ise erkeğin bilgeliğini ifade ettiğini söyler. Sonuç olarak Martişor’un ipi bu iki varlığın iç içe geçmesini ifade eder.
